Υπομονή...

Χαρακτηρίσαμε «πονηρή» την επόμενη μέρα των προκριματικών γιατί διεξάγεται στις αρχές καλοκαιριού, λίγο μετά το τέλος των πρωταθλημάτων και της αγωνιστικής περιόδου. Υπάρχει ένα φυσιολογικό χαλάρωμα, αφού θυμίζει προπόνηση μετά απο διακοπή Χριστουγέννων...
Συνεπώς εκεί θα δείξει ξεκάθαρα το πράγμα, δεδομένου ότι η Βοσνία θα δώσει εκείνη τη στιγμή το πιο έυκολο – θεωρητικά – εκτός έδρας παιχνίδια από αυτά που την περιμένουν.
Αν για κάτι καθιερώθηκε στη συνείδηση των Ελλήνων αυτή η εθνική, είναι διότι πάλευε πάντα, δεν άφηνε ποτέ ματς. Γι’ αυτό μας πλήγωσε ο τρόπος της ήττας στη Ζένιτσα.

Δεν μπαίνει ποτέ το δεύτερο γκολ
Η φάση του δεύτερου γκολ, πρέπει να διδάσκεται ως κορυφαίο παράδειγμα προς αποφυγήν, διότι παραπέμπει σε εθνική...ωραία κοιμωμένη. Να πιάνει πέναλτι ο τερματοφύλακας σου και εσύ να παρακολουθείς τη μπάλα να κατευθύνεται αργά προς τα δίχτυα σου είναι αλήθεια λυπηρό.
Ο Σάντος ποντάρισε πολύ σε αυτό το ματς στην εμπειρία, αλλά επικράτησε τελικά ο ενθουσιασμός των γηπεδούχων που βρίσκονται με το ένα πόδι (και κάτι) στην ποδοσφαιρομάνα Βραζιλία. Είναι δύσκολο να γκελάρει δύο φορές η Βοσνία και εμείς να κάνουμε το 5/5.
Η λύση είναι ανασυγκρότηση άμεσα για να προλάβουμε το τρένο των Ευρωπαίων που θα δώσουν τελικά το παρών στην κορυφαία γιορτή το καλοκαίρι του 2014. Ομως για να συμβεί αυτό χρειάζεται να δούμε και πάλι το γνωστό και σφριγηλό πρόσωπο που μας έχει συνηθίσει (καλομάθει) η εθνική μας τα τελευταία χρόνια. Υπομονή λίγους μήνες ακόμα.